Mensen met functionele aanvallen krijgen niet allemaal dezelfde behandeling. De onderliggende oorzaak voor de functionele aanvallen bepaalt de behandeling en die oorzaak is niet bij iedereen dezelfde. Bij de een is het bijvoorbeeld depressie of een traumatische gebeurtenis. Bij een ander zijn het bijvoorbeeld de gevolgen van blijvende pijn na een verwonding. Het is dus belangrijk om de oorzaak te weten zodat de behandeling daarop afgestemd kan worden. 

Soms vinden mensen het moeilijk om te vernemen dat ze functionele aanvallen hebben in plaats van epileptische aanvallen. Veel mensen hebben lange tijd gedacht dat ze epilepsie hadden en de diagnose van functionele aanvallen is een hele schok. Sommigen hebben ook al een behandeling gekregen met anti-epileptica (AE) en dan blijkt dat ze geen epilepsie hebben, dat de oorzaak van de aanvallen anders is dan die van epilepsie, en dat deze aandoening eigenlijk niet te behandelen is met de AE. De behandeling van functionele aanvallen begint met een duidelijke communicatie over de diagnose en de therapiemogelijkheden. 

Belangrijk is om te leren omgaan met de aanvallen en ze te accepteren. Het is dan goed te beseffen dat zowel functionele als epileptische aanvallen je overkomen. Functionele aanvallen zijn absoluut geen aanstellerij, dit zijn effectieve aanvallen die voor veel patiënten even onvoorspelbaar en plots optreden als epileptische aanvallen. Ze hebben alleen een andere behandeling nodig. 

De ontstaansmechanismen van functionele aanvallen moeten uitgelegd worden. De arts legt best uit dat de stressoren, die de oorzaak zijn van de aanval, niet altijd zichtbaar zijn voor de patiënt zelf. Na het accepteren gaat de behandelaar kijken naar de onderliggende oorzaak met bijvoorbeeld psychologisch onderzoek. Voor functionele aanvallen wordt normaal gesproken geen medicatie voorgeschreven. Soms wordt wel medicatie gegeven om een bijkomend of onderliggend probleem aan te pakken, zoals antidepressiva bij depressieve klachten. De behandeling is veelal multidisciplinair samen met een psycholoog of psychiater. 

Er is ook een positieve kant, want behandeling van functionele aanvallen is mogelijk en de aanvallen kunnen verbeteren of zelfs verdwijnen nadat de correcte therapie is ingezet. Patiënten melden vaak dat ze een eerste verbetering merken wanneer ze de diagnose aanvaarden en na het verwerven van controle over de aanvallen door middel van relaxatie- en ademhalingsoefeningen. 

Heb je functionele én epileptische aanvallen? Dan worden beide aanvallen apart behandeld. Dan kan het dus wel zijn dat je medicatie voor de epileptische aanvallen krijgt maar dat er daarnaast ook een behandeling opgestart wordt voor de functionele aanvallen.